อ่านแล้วเล่า

เล่นแร่แปรศพ

เรื่อง เล่นแร่แปรศพ
The Cabinet of Curiosities
ผู้แต่ง Douglas Preston & Lincoln Child
ผู้แปล สายอุษา ชื่นศิลป์
สำนักพิมพ์ น้ำพุ
เลขมาตรฐานหนังสือ 9786162871498

เล่นแร่แปรศพ ไม่ได้เป็นหนังสือสายสืบสวนจ๋า
มีตัวละครงี่เง่าที่น่ารำคาญอยู่ในทุกหน่วยงานที่ถูกพูดถึง
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเล่าเรื่องได้สนุกและน่าติดตาม
มีน้ำเยอะ ทำให้หนาเกินเรื่องไปหน่อย
น้ำที่ว่า พูดถึงเรื่องลึกลับ ของเก่า พิพิธภัณฑ์ ฯลฯ
ถ้าเป็นคนที่ชอบอ่านอะไรแบบนี้ ก็ถือเป็นความเพลิดเพลิน
แต่ถ้าไม่ชอบก็คงจะเบื่อ

เล่มนี้เป็นเพนเดอร์แกสต์เล่มแรกของเรา เลยไม่มีเล่มอื่นให้เปรียบเทียบ
แต่แอบเห็นรีวิวมาบ้างว่า เขาเป็นคนลึกลับ
และถ้าเราหลงรักตัวละคร อยากรู้เรื่องของเขา
เล่มนี้ มีประวัติของตระกูลอันเก่าแก่ของเขาแทรกอยู่

ผู้เขียนเปิดเรื่องที่ไซต์งานก่อสร้างแห่งหนึ่ง
มันเป็นไซต์งานของนายทุนผู้ร่ำรวยและมีอิทธิพล
นามว่า แอนโทนี แฟร์เฮเวน
ในขณะที่คนงานก่อสร้างกำลังขุดลงไปในชั้นดิน
พวกเขาได้พบกับสุสานโบราณขนาดใหญ่
มันไม่ได้เป็นสุสานสวยงามที่ศพถูกฝังอย่างเป็นระเบียบ
แต่เป็นสุสานของเหยื่อผู้โชคร้าย
ที่นั่นเต็มไปด้วยชิ้นส่วนของศพ
ที่ถูกซุกเอาไว้ในโพรงขนาดใหญ่ใต้ดินแล้วก่ออิฐทับ
มันคือการค้นพบหลักฐานการฆ่า
ของฆาตกรต่อเนื่องที่ไม่เคยถูกระบุตัวตนมาก่อน
เป็นฆาตกรต่อเนื่องรายใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา
และมันเกิดขึ้นเมื่อร้อยกว่าปีมาแล้ว

นอรา เคลลี นักโบราณคดีสาว แห่งพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา นิวยอร์ก
ถูกติดต่ออย่างไม่เป็นทางการจากนักสืบเจ้าของซีรีส์ ..
เจ้าหน้าที่ FBI เพนเดอร์แกสต์
การสืบสวนเป็นไปอย่างยากลำบาก เพราะนี่ไม่ใช่งานของ FBI
แต่ถึงอย่างนั้น เพนเดอร์แกสต์ก็ยังเกาะติดคดีนี้ไม่ปล่อย
การสืบสวนนำพาไปพบกับความจริงว่า
ฆาตกรต่อเนื่องคนนี้มีชื่อว่า อีน็อค เลงก์
การสืบหารายละเอียดอื่นๆ รวมทั้งแรงจูงใจของเลงก์
เป็นไปอย่างเนิบนาน ..
จวบจนกระทั่งเกิดเหตุฆาตกรรมต่อเนื่อง
ที่ซ้ำรอยกับเหตุการณ์เลวร้ายในอดีต

ความตายคืบคลานเข้าใกล้ตัวละครหลักมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่มีใครปลอดภัย แต่ก็ดูเหมือนไม่มีใครระวังตัว
แพนเดอร์แกสต์หายไประหว่างกลางเรื่อง
ทั้งที่เป็นส่วนจำเป็นที่สุด สำคัญที่สุด
ไปโผล่อีกทีช่วงท้ายเลย 

ช่วงท้ายนี้ เหตุการณ์ดำเนินไปช้ามาก ทำให้บีบหัวใจมาก
มันเป็นความช้าที่น่าหงุดหงิด
แต่ก็เป็นความช้าที่ทำให้เรารู้สึกกดดัน
ซึ่งก็น่าจะเป็นความต้องการของผู้เขียนนั่นแหละ
ผลก็คือระทึกไปยาวๆ บีบหัวใจจนหน้าสุดท้าย ..

ไม่มีอะไรง่าย สำหรับการเป็นตัวละครหลักในเรื่องนี้
ไม่ว่าจะนอรา สมิทแบ็ก และแม้กระทั่งเพนเดอร์แกสต์
ทุกคนต้องฝ่าความยากลำบากกว่าร้อยหน้า
กว่าจะคลายความบีบเค้นของคนอ่านลงในตอนจบ

สุดท้าย หนึ่งสิ่งที่เราจดไว้ระหว่างอ่านก็คือ
คนเราจะอยากมีชีวิตยืนยาวกันไปทำไมนะ ..
ชีวิตยืนยาว มันจะมีความสุขจริงๆ น่ะหรือ?

Comments are closed.